Hoe omgaan met te weinig ziekte inzicht en aanvaarding na een hersenletsel?

Extra info

Inhoud

Een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) kan optreden ten gevolge van een (verkeers)ongeval, een beroerte, infecties, een hersentumor of een ander trauma waarbij de hersenen beschadigd worden. Samen met de persoon wordt ook zijn omgeving getroffen door de gevolgen die dit kan opleveren. Er kunnen zichtbare gevolgen zijn (zoals bv. moeilijkheden bij het bewegen) en minder zichtbare gevolgen zoals emotionele veranderingen, moeilijk kunnen onthouden, enz. Het is als persoon in de omgeving niet altijd gemakkelijk te begrijpen waarom bepaald gedrag of reacties anders zijn dan vroeger. Het is daarom belangrijk om in eerste instantie NAH en de mogelijke gevolgen te begrijpen. Dan pas kan er een echte aanvaarding en verwerking komen van wat er is gebeurd. De gevolgen of de omstandigheden zijn uiteraard in iedere gezinssituatie anders. Vaak is er ook een probleem van tekort aan ziekte-inzicht bij de persoon met NAH. Niet uitzonderlijk heeft de getroffen persoon een onrealistisch beeld van de gevolgen en wat dit betekent. Het is dan ook niet eenvoudig om hier als partner of ouder mee om te gaan: In welke mate wil/kan je iemand confronteren met zaken die niet meer mogelijk zijn? Wat doe je als iemand weer wil autorijden, werken, taken uitvoeren, … terwijl je dit zelf niet meer mogelijk acht? En hoe kan je als familielid een realistische inschatting maken van de toekomst? En kunnen de rollen in het gezin hierdoor veranderen?

Door wie?

Guy Lorent
Klinisch neurospycholoog

Voor wie?

Personen met een hersenletsel en hun omgeving

Delen via social media

• PRINT

Deze vorming is geannuleerd.